Hoge bloeddruk...

'Oma is ziek.' Ik hoor het mijn moeder nóg zeggen. Ik meende bij haar zelfs een lichte paniek te bespeuren toen ze dit beroerde nieuws op mijn vader overbracht. Maar toen ik, als klein jongetje, vernam wélke afgrijselijke ziekte mijn oma onder de leden had, kwam dit bij mij werkelijk aan als een mokerslag. Oma had hoge bloeddruk!

Begrijpelijkerwijs had 'drukken' als werkwoord voor mij destijds een geheel andere betekenis dan tegenwoordig. Het zelfstandig naamwoord 'druk' beschouwde ik bovendien uitsluitend als het eindproduct van deze activiteit.

In gedachten zag ik het weerzinwekkende beeld al voor me: mijn doodzieke oma in bed, met naast haar een witte ondersteek waarin een vuurrode drol dreef; 'bloeddruk'! En dan nog hóóg ook! Arme oma…